الگوی علّی هوش هیجانی، اسکیزوتایپی و آسیب روانی

هدف: بررسی رابطه هوش هیجانی، اسکیزوتایپی و آسیب روانی هدف پژوهش حاضر بود. روش: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی 150 دانش­آموز (94 دختر و 56 پسر)، در دامنه سنی 14 تا 17 سال (67/0±54/15) از دو دبیرستان عادی ناحیه یک شهر ری در سال تحصیلی 88-1387 به پرسش­نامه­های صفات اسکیزوتایپی (sta)، هوش هیجانی تجدیدنظرشده شاته (mseis) و سه خرده­مقیاس روان پریشی­گرایی، خصومت و ایده­پردازی پارانوئیدی از آزمون scl-90-r پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده­ها با کمک نرم­افزارهای spss 11.5 و lisrel 8.54 و به روش آزمون t مستقل، u من­ویتنی و تحلیل مسیر انجام شد. یافته­ها: تحلیل مسیر نشان داد هوش هیجانی با آسیب روانی (05/0≥p، 03/4-=t) و ارزیابی هیجان­ها با تفکر جادویی (05/0≥p، 25/2-=t)، ایده­پردازی پارانوئیدی (05/0≥p، 03/2-=t) و روان­پریشی­گرایی (05/0≥p، 39/3-=t) رابطه علّی دارد. نتیجه­گیری: بررسی دقیق ارتباط میان متغیرها نشان داد ارزیابی هیجان­ها اثر علّی بر عوامل اسکیزوتایپی و آسیب روانی دارد. ارزیابی هیجان به معنی درک و برداشت فرد از وضعیت هیجانی مشاهده­شده در خود و دیگری است. در واقع احتمال مشاهده نشانه­های اسکیزوتایپی و آسیب روانی در افرادی که ارزیابی و برداشت مثبت از امور هیجانی دارند، کمتر است.